حدود یک ماه پیش بود که در تونس فردی بخاطر مشکلات اقتصادی خود را به آتش کشید و بظاهر بهانه ای شد برای تظاهرات مردم و باعث شد رژیمی دیکتاتوری تغییر یابد . چند روز بعد واقعه در مصر تکرار شد و رژیم استبدادی و قدرتمند مبارک را سرنگون کرد . شاید 95 درصد مردم دنیا با همین دید به موضوع می نگرند ، فکر می کنند بله مردم تونس یا مصر ناراضی بودند رژیم را تغییر دادند و هر کجا نیز که مردم ناراضی باشند چنین خواهد شد . بنظر من چنین نیست این صورت کار است و اصل قضیه چیز دیگری است و چیزی بدون در نظر داشتن چهار اصل : ایده و فکر ، برنامه ریزی و سازماندهی ، تلاش و کوشش ، استقامت و پایداری تغییر نخواهد کرد . شعار اوباما در انتخابات تغییر بود ، بعد از انتخابات آمریکا و پیروزی دموکرات ها آقای اوباما در شبکه الجزیره صحبت از دموکراسی و آزادیهای مدنی کرد و در سفر به مصر به رژیم های دائم العمر منطقه گوشزد کرد که خود را برای تغییر آماده کنند این پیام روشنی در بر داشت . دولت امریکا طی دوران ریاست جمهوری جرج بوش و بخصوص بعد از جنگ افغانستان و عراق به این نتیجه رسیده بود که به اعتبار و نفوذش نزد مردم دنیا خدشه وارد شده و ارتباط با رژیم های دیکتاتوری منطقه خاورمیانه در دراز مدت به نفع منافع امریکا نیست و باعث کاهش بیشتر اعتبار امریکا در بین مردم منطقه و جهان خواهد شد و برای منافع امریکا در دراز مدت ریسک زیادی دارد ، بهمین منظور تصمیم گرفت ابتدا نظام های دیکتاتوری دائم العمر منطقه را که نزد ملت های خود جایگاهی ندارند و رابطه نزدیک با آنها با شعارهای حمایت از دموکراسی دموکراتها تناقض آشکاری دارد را عوض کرده سپس بفکر رابطه پایدار و منافع درازمدت خود باشد و تغییر رژیم های تونس و مصر با برنامه ریزی قبلی و طی روندی صورت پزیرفته است ، درست مثل حرکت کوه یخ شناور در اقیانوسی که ما فقط 10 درصد آن که قابل رویت است را مشاهده نموده ایم نود درصد آن برای ما قابل مشاهده نبوده است ، البته ناگفته نماند از مردم ناراضی این کشورها نیز بعنوان پیاده نظام در صفحه شطرنج خود استفاده نموده است . فکر می کنم باید منتظر ادامه این تغییرات زنجیره ای با برنامه در بقیه کشورهای منطقه از جمله عربستان ، اردن ، یمن ، لیبی ، کویت ، الجزایر ، و ... باشیم .