معيـارهاي سلامتـي روانـي :

1-  معيار اكثريت   (رفتار اكثريت در جامعه و آنچه اكثريت انجام مي‌دهند معمولا نرم تلقي ميشود و قابل قبول است  )

2-  سازش شخصي ( آدم سالم با خودش و خصوصيات خودش آشتي است خودش را مي پذيرد و با خودش در تضاد نيست )

3-  سازگاري اجتماعي ( آدم سالم با مردم محيط اطرافش  سازگاري دارد )

4-  پيروي از قوانين و مقررات اجتماعي (همه ماها قبول داريم كه بايد قوانين ومقررات  را رعايت كنيم ،  تا راحت‌تر زندگي كنيم ، همه ما از بي نظمي در موقع رانندگي در سر چهارراه ناراحت مي شويم  ، آدم سالم قوانين و مقررات اجتماعي را تا آنجائي كه اكثريت قبول دارند رعايت مي كند )

5- تناسب واكنش فرد با محرك از نظر شدت و مدت : (آدم سالم چه در شادي كردن به محرك شاد ،  يا سوگواري كردن نسبت به محرك غم  تناسب دارد  )

6- احساس امنيت كافي ( فرد سالم در حالت عادي و در محيط معمولي احساس امنيت ميكند  و احساس ترس و واهمه ندارد  )

7- ارزيابي موجه از خويشتن (برداشت آدم سالم  از توانائيها و نقاط ضعف خودش   به اندازه و واقعي است )

8- داشتن هدفهاي واقع بينانه (آرزوها و اهداف انسان سالم  با توانائيهاي وي تناسب دارد  )

9- وحدت و پيوستگي شخصيت (قسمتهاي مختلف شخصيت و رفتارانسان سالم  با هم همسو است انسان سالم  رفتاري دارد  كه آنرا از خودش  بعيد نميداند )

10- توان تجربه اندوزي (آدم سالم از تجربيات گذشته خود و ديگران استفاده ميكند  ميگويند آدم عاقل از يك سوراخ دو بار گزيده نميشود )

11- خود انگيختگي كافي ( انسان سالم براي رفع نيازها ، يادگيري و پيشرفت  انگيزه دارد  و انگيزه خودش  را هميشه حفظ مي كند )

12- داشتن خواسته ها و خواهش هاي جسماني ، همراه با ارضاي آن بشكل قابل  قبول ( آدم سالم مثل ديگران نياز به  خواب و خوراك و .....  دارد)

13- بلوغ شخصي ( آدم سالم متناسب با سن و سالش رفتار ميكند )

                                        پاكزاديان

                              روانشناس باليني