با عرض تاسف این روزها شاهد اسید پاشی به چهره شهروندان در شهرمان هستیم ، ظاهرا روشهای دیگر جواب نداده و دست بکار اسید شده ایم ، اگر عملکردمان را خوب مرور کنیم می بینیم طی 36 سال حکومت اسلامی  حدود 420 میلیون جلد قرآن چاپ و توزیع کرده ایم، حدود 270 میلیون جلد مفاتیح الجنان چاپ و توزیع کرده ایم، حدود 1530 میلیون جلد کتابهای مذهبی دیگر اعم از کتانهای استاد مطهری وغیره و غیره چاپ و توزیع نموده ایم ، حدود  1040688000 دقیقه برنامه همه زیر نظر روحانیون تولید و از 55 کانال تلویزیونی و ماهواره ای و بعضا توسط خود روحانیون  24 ساعته پخش نموده ایم، حدود یک سوم درآمد تولید ناخالص ملی را به امور مذهبی و ستاد تبلیغات اسلامی ، کمیته امداد امام ، جانبازان ، ایثارگران ، خانواده شهدا و ..... اختصاص داده ایم و صرف امور مذهبی نموده ایم ، بیست و چهار ساعته گشت ارشاد و کمیته و ... تذکر حجاب و عفاف داده ایم ، و گاهی به تذکر بسنده نکرده آنها را به زور سوار الگانس کرده به کمیته کشانده و از آنها تعهد گرفته ایم ، مجلس را بسیج کرده ایم در مورد امر به معروف و نهی از منکر و بدحجابی و جدا کردن زن و مرد و ... لایحه بدهند و بحث و جدل کنند ، و نهایتا جوانان مان که صرف این همه انرژی را به چشم  دیده اند ، و به قول ائمه جمعه و جماعات مشکل را حل نشده یافته اند ، دست بکار اسید شده تا مشکل را ریشه ای حل کنند ! آیا این همه انرژی لازم بود؟ آیا بهتر نبود بجای این همه بودجه و صرف انرژی و تند روی های مذهبی به اموری دیگر از جمله مشکل کار جوانها ، ازدواج جوانها ، اعتیاد جوانها ، شادی جوانها ، رفاه مردم ، مهربانی و اموری دیگر می پرداختیم ؟ که نتیجه رضایتبخش تری داشته باشد و چهره فرهنگی هنری دوهزار ساله شهر و جامعه مان نیز خدشه دار نگردد؟

 پاكزاديان
روانشناس باليني