پدر بزرگ ها بیشتر اوقات برای نوه های خود از گذشته تعریف می کنند "من جوان بودم یلی بودم 8 تا را 80 تا می کردم ...... ( در واقع در پیش رو موفقیتی را سراغ ندارند که بدان مشغول باشند یا از آن صحبت کنند ) ، فرهنگ ها و ملتهای رو به اضمحلال نیز وقتی از وضعیت فعلی خود در مقایسه با ملت های دیگر حرفی برای گفتن ندارند یا امیدی به آینده نمی بینند از میراث فرهنگی 2000 سال قبل خود سخن می گویند زمان داریوش چه شد زمان کورش چکار کردیم ، قبر فلان پادشاه ساسانیان چی شد ... ( ولی هیچ وقت صحبت از حال و در حال ساختن چه چیز تحسین برانگیزی هستیم نیست ) اخیرا نیز دو گروه دیگر به گروه فوق الذکر اضافه شده اند گروه سوم که بخاطر مخالفت با حکومت « بقول تلویزیون های مخالف لس آنجلسی که من هم گهگاهی می بینم و از صحبت های آن آگاهم » مبارزه منفی می کنند ، اینان معتقدند که باید صبر کنیم یه چیزی ساخته شود دست به تخریب آن بزنیم ، سد ساخته شود وقتی ساخته شد آن را زیر سئوال ببریم ، برج جهان نمای اصفهان وقتی رو به اتمام است برای تخریب آن تلاش کنیم ، متروی اصفهان طی 15 سال ساخته شود به 90 درصدی رسید با مسیر آن به مخالفت بپردازیم ، شهرداری درخت را بکارد وقتی کاشت آن را بشکنیم ، در سرویس های بهداشتی عمومی شهر شیر آب را باز بگذاریم تا هدر رود (!) و ... در صدد تخریب همه چیزند و با بهانه قراردادن مسائل میراث فرهنگی سعی در زیر سئوال قرار دادن همان پروژه های اندک در دست ساخت که به اجرا در آمده و میلیارها تومان بودجه جامعه صرف آن شده می کنند تا هیچ مسئولی در صدد ساختن هیچ چیزی بر نیاید و متاسفانه این گروه در میان بیگانگان طرفداران و حامیانی دارند ، دسته چهارم منفعت طلبان داخلی اند که در کشاکش مسائل سیاسی یا انتخاباتی بازی را به حریف باخته اند ، مثلا در انتخابات شورای شهر کم می آورند برای زیر سئوال بردن رقیب پیروز شده در انتخابات پروژه های هزینه برده و انجام شده و رو به اتمام شهر را به بهانه حمایت از میراث فرهنگی و دلسوزی برای میراث فرهنگی زیر سئوال می برند . و متاسفانه من روز قبل در چهار باغ اصفهان در جلوی دبیرخانه شورای شهر با این موضوع بطور عینی روبرو بودم تعداد اندکی به اندازه انگشتان دست با چند پلاکارد و تعدادی دوربین خبرنگاری و عکاسی که کم هم نبود بیانیه قرائت می کردند و مشغول درست کردن خوراک رسانه ای بودند . وسعی در زیر سئوال بردن پروژه های در دست انجام اصفهان داشتند و جوان کم سن و سال و کم تجربه ای که اشتهای بدست آوردن جاه و مقام بدون گل آلود کردن زمینه برایش ناممکن می نمود به اسم کل شهروندان اصفهان بیانیه قرائت می کرد که با اعتراض من شهروند مواجه شد . موضوع مرا به این فکر انداخت که چرا دولت و حکومت راهکارهائی نمی اندیشد تا این مسائل بصورت بنیادی حل شده و ضوابط بگونه ای در آید که قابل سوء استفاده برای این گروها نباشد؟ پیشنهاد می کنم برای جلوگیری از سو استفاده این گروه ها و حفظ بودجه بیت المال مسائل میراث فرهنگی هر شهری به شهرداری آن شهر واگذار شود تا حفظ کنندگان میراث فرهنگی و سازندگان امروز که خود بوجود آورنده میراث فرهنگی برای مردم فردای جامعه هستند یکی باشد و آن نیز کی بهتر ازشهرداری و شورای شهر که بر آمده از نظر و رای شهروندان است .